ایدز در پرندگان PBFD (Psittacine beak and Feather disease)

PBFDچیست؟

PBFDچیست؟

PBFDمخفف بیماری مربوط به منقار و پر در پسیتاسین (سیتاسین تلفظ می شود.) است.

این عارضه ویروسی در پرندگان سبب آسیب به منقار، پرها و ناخن ها از طریق ایجاد نقص در سیستم ایمنی پرنده است.

کدام گونه از پرنده ها در معرض PBFD هستند؟

PBFD هردو گونه ی اهلی و وحشی طوطی سانان را درگیر می کند. این ویروس اغلب اوقات به طور معمول در کاکادوها، طوطی های خاکستری آفریقایی، طوطی برزیلی، لوری ها و لوریکیت ها، طوطی های اکلکتوس و مرغ عشق ها دیده می شود.

علائم چگونه است؟

همان گونه که در مطالب بالا اشاره شد و از نام آن پیداست، PBFD مشخصا پرهای پرنده را درگیر و آلوده می کند، در این زمان منقار و ناخن ها هم ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. این نشانه های بارز اغلب برای اولین بار در طوطی های خاکستری آفریقایی و کاکادوها که بین سنین ۶ ماه تا ۳ سال مشاهده می شود. پرندگان ممکن است در ابتدا پودر پر خود را از دست بدهند. (نوعی پودر سفید ریز تولید شده توسط پرهای مخصوص که به سلامت پر کمک می کند.) معمولا این توسط منقاری براق در مقایسه با منقاری به حالت کدر که پودر را به وجود می آورد تولید می شود.

پرهای غیر عادی بیشتری با سرعت گسترش خواهند یافت.

این پرها کوتاه، شکننده، بدشکل، کج شده و با خونریزی و شکستگی هستند. با گذشت زمان به دلیل آسیب فولیکول ها پرها به طور قابل توجهی از بین می روند. برخی از پرنده ها ممکن است با این وضعیت برای چند ماه زنده بمانند، اما با گذشت زمان منقار و ناخن ها شکننده و بدفرم می شوند. این شرایط برای پرنده دردناک است و همچنین امکان بروز عفونت ثانویه را فراهم می کند. در حالی که  ممکن است متخصص پرندگان قادر به درمان و بهتر کردن حال پرنده های بیمار در مواجه با بسیاری از عفونت های ثانویه باشد طیف گسترده ای از پرندگان هم در نهایت از این بیماری خواهند مرد.

پرندگان جوان، به خصوص طوطی های خاکستری آفریقایی امکان درگیری دارند و حتی پیش از این که تغییرات در پر رخ دهد بمیرند. اغلب این گونه ها کمتر از ۷ماه سن دارند.

این پرندگان اشتهای خود را از دست خواهند داد، تنها به آرامی می توانند محتوای دستگاه گوارش را تخلیه کنند و شاید غذا را برگردانند. بسیاری از این پرندگان دراثر ابتلا به فرم حاد بیماری خواهد مرد. همچنین کاکادوهای جوان می توانند این نوع حاد را شیوع و گسترش دهند. علاوه بر این نشانه های غیر اختصاصی در طوطی های خاکستری مشاهده شده است، تغییرات پر در کاکادوهای جوان بیمار بیش تر محتمل است.

این گونه شنیده ام که طوطی های برزیلی و مرغ عشق ها به گونه ای متفاوت تحت تاثیر بیماری قرار می گیرند. آیا این صحت دارد؟ این شنیده ها حاکی از این است که مرغ عشق ها به طور نسبی بیش تر آلوده می شوند.

آن ها علائم منحصر به فردی بروز  می دهند که بیش تر با از دست دادن بال های اصلی همراه است و پرهای قسمت انتهایی نسبت به پرهایی که سرتاسری هستند بیشتر است.این مورد در کاکادوها و طوطی های طوسی آفریقایی دیده می شود. بله، درست است. بسیاری از مرغ عشق ها با ویروس PBFD آلوده می شوند، اگرچه تعداد کمی از آن ها هرگز نشانه

ای از بیمار بودن نشان نمی دهند. دیگر پرنده ها مشخصا پرندگان بالغ جوان ممکن است تغییرات پر به صورت نامرتب دیده شود. برخی از این پرندگان در این وضعیت خواهند مرد در این حال شاید برخی چند ماه تا چند سال رنده بمانند یا برخی کاملا بهبود یابند.

توجه به این نکته که نسبتا میزان عفونت در میان طوطی های برزیلی و مرغ عشق ها بالاست اهمیت دارد، به خصوص اگر شما ورود این پرنده ها به محیطی با حضور پرندگان مستعد به بیماری از قبیل کاکادوها و طوطی های خاکستری آفریقایی را زیر نظر بگیرید. همینطور، آزمایش برای این بیماری خیلی پیشنهاد می شود به خصوص زمانی که این پرندگان در حال ورود به یک خانه با طوطی های مستعد هستند.

تشخیص PBFD چگونه است؟

گاهی اوقات دامپزشک شما شک قوی به بیماری PBFD در پرنده شما به دلیل ظاهر، سن، و گونه آن دارد. اگرچه خیلی محتمل است که دامپزشکان شما همیشه انجام آزمایش PCR برای قطعی شدن تشخیص را پیشنهاد خواهد کرد. این تست از روش های پیشرفته برای جست و جو در DNA  ویروس بهره می برد.

معمولا این تست به دنبال ویروس موجود در خون است، اما شاید دامپزشک نمونه برداری از دهان و مخرج پرنده ی شما را مدنظر قرار دهد.همان طور که بالا اشاره شد، دامپزشک شما ممکن است آزمایش روی پرنده های دیگر را هم مطرح کند حتی اگر هیچ علامتی از بیماری نداشته باشند. این اقدام برای محافظت از پرندگان دیگر در منزل شما انجام خواهد گرفت، یا برای افزایش آگاهی از این جهت که حیوان خانگی شما شاید پتانسیل انتقال این ویروس خطرناک و تهدید کننده حیات را داشته باشد. اگر حیوانتان در گروه گونه های در معرض بیماری است. جوان و بیمار بدون علائم مشخص دامپزشک شما انجام تست های اولیه مثل شمارش سلول خونی و بیوشیمیایی را مطرح می کند. این آزمایش ها شاید بعدها شک در مورد PBFD را تقویت کنند و دامپزشک بعد انجام تست اختصاصی DNA برای PBFD  را پیشنهاد دهد. در هر موردی، تست مثبت باید ۹۰روز بعد از نمونه هایی که از پرندگان گرفته شده بررسی مجدد شوند حتی در آن هایی که مستعد بیماری هستند می توانند آلودگی موقت باشند و عفونت بدون بیماری برطرف شود. به خاطر داشتن این نکته که یک تست مثبت باید دقیق گرفته شود اما قطعا به عنوان بیماری شدید و مرگ تلقی نمی شود.

آیا می توانیم PBFD را درمان کنیم؟

متاسفانه داروهای ضد ویروسی برای از بین بردن این ویروس در دسترس نیستند.

متخصص پرندگان شما می تواند به پرنده کمک کند تا در مقابل عفونت های ثانویه مقاومت کرده و با آن ها بحنگد در دوره های زمانی در یک بازه ناراحت کننده است، اگرچه اکثریت پرنده هایی که از  نظر بالینی درگیر شده اند ظرف چند ماه تا۱ سال خواهند مرد.

آیا واکسنی برای جلوگیری از PBFD وجود دارد؟

علیرغم مطالعات گسترده هنوز واکسن ایدز پرندگان به صورت تجاری سازی شده در دسترس نیست.

گام های موثری برای کاهش شیوع PBFD در آمریکا برداشته شده. این وضعیت پیش از ممنوعیت واردات پرندگان خارجی در سال ۱۹۹۴ خیلی شایع بود. از آن زمان خیلی از پرورش دهندگان آمریکایی اقدامات محافظتی برای کاهش و محدود کردن این ویروس در مقابل گله ها و به دنبال آن در مقابل فروشگاه های پرنده خانگی صورت دادند.

متاسفانه همه ی پرورش دهندگان این کارها را انجام ندادند و اگر یک پرورش دهنده هم این عمل را انجام داد، ممکن است پرندگان با حیوانات پرورش دهنده های دیگر تماس پیدا کنند

زمانی که برای توزیع عمده فروشی به فروش تکی و سکونتگاه جدیدشان مسافرت می کنند یکی شوند. بهترین کار که می توانید انجام دهید این است که پرنده خانگی شما توسط متخصص پرندگان تحت نظر باشد و اجازه  دهید  تست های تشخیصی برای این بیماری و دیگر بیماری هایی که پرنده ی شما در معرض ابتلا به آن ها قرار دهد. علاوه بر آزمایش گرفتن از پرنده های جدید، عقلانی است که قبل از قرار دادن آن ها در کنار سایر پرندگان عضو خانواده، یک قرنطینه سخت گیرانه با روش های جدید تا مدت ۲ ماه برای اطمینان از عاری بودن آن ها از بیماری به وجود آورد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *